Met Racing Mechelen treft KSVO komende zaterdag een ploeg die ondanks alle tegenslagen nog steeds een ronkende naam heeft en voldoende aantrekkingskracht uitoefent. Tweede klasse was een vergiftigd geschenk voor de al te hongerige entourage van Racing, dat dit jaar met een heel jonge kern wil overleven in derde klasse. Traditionsverein Racing kende zijn beste periode net voor en net na de 2de wereldoorlog, toen het 6 opeenvolgende keer eindigde in de top 5 van de hoogste klasse. Vanaf 1958 begon echter een terugval. De ploeg speelde afwisselend in 2de en 3de klasse, maar zou in het seizoen 1974-1975 toch terug naar de hoogste reeks klimmen. Racing eindigde echter voorlaatste en moest na amper één seizoen terug naar 2de klasse. Na 12 wisselvallige seizoenen lukte het in 1988 opnieuw om naar 1ste klasse te promoveren. Het verblijf was echter weer van korte duur en na twee seizoenen moest Racing terug naar 2de klasse. In 1994 volgde een nieuwe degradatie naar Derde Klasse, waar de club het volgende decennium bleef spelen met wisselend succes. In 2000 mocht het nog even in de eindronde voor promotie aantreden, maar Francs Borains was te sterk. Het seizoen daarop moest echter gestreden worden via de eindronde voor het behoud. Het seizoen 2003-2004 was heel speciaal, omdat Racing toen werd herenigd met stadsgenoot YRKV Mechelen. De derby's tussen de twee Mechelse clubs brachten zelfs in Derde Klasse veel publiek op de been. Het was immers 13 jaar geleden, dat beide tenoren elkaar nog eens tegenkwamen in een officiële match. Racing speelde echter geen rol van betekenis in die seizoenen derde klasse, maar maakte in 2008 wel furore in de Belgische Beker door achtereenvolgens Germinal Beerschot en Zulte Waregem uit te schakelen. In de kwartfinale was tweedeklasser Lierse SK over 2 wedstrijden de betere. De heenwedstrijd werd met 1-0 gewonnen, maar in de terugwedstrijd ging de club kopje onder met 3-0. In de competitie haalde de ploeg de eindronde, maar moest de duimen leggen voor URS Du Centre. Het daaropvolgende seizoen 2009-2010 zou een rampjaar worden, toen de club besloot om te gaan samenwerken met de Mexicaanse voetbalschool Cesifut. Er kwam ook een Mexicaanse geldschieter. De samenwerking resulteerde in een instroom van Mexicaanse spelers. Eind oktober 2009 nam trainer Regi Van Acker ontslag, omdat geldschieter Salvador Necochea zich te veel bemoeide met de sportieve gang van zaken en omdat hij zich niet meer kon vinden in de werkwijze van de club. Een groot deel van de bestuursleden en enkele kernspelers volgden zijn voorbeeld. De ploeg eindigde laatste en moest voor het eerst in zijn bestaan naar Bevordering. Na 1 seizoen pakte het daar meteen de titel. In het tweede seizoen eindigde het op een tweede plaats, maar verloor de finale van de eindronde tegen Geel-Meerhout. Promotie was vergiftigd geschenk Seizoen 2012-2013: het pas uit 2de klasse gedegradeerde KSVO en Racing Mechelen zijn de hoofdrolspelers in de strijd om de titel in 3de klasse A. Na een beklijvende wedstrijd op de tweede speeldag, pakten onze geelhemden in een prangende slotfase de 3 punten van de groenen. KSVO schoot als een komeet uit de startblokken, Mechelen was op achtervolgen aangewezen. Het was van meet af aan duidelijk, dat deze twee ploegen gingen uitmaken wie de titel ging pakken. Rond Nieuwjaar nam het bestuur van KSVO een drastische beslissing: er werd geen licentieaanvraag voor tweede klasse ingediend en KSVO verzaakte dus zo aan een mogelijke promotie. Voor Racing Mechelen, dat ondanks financiële problemen uit het verleden toch een licentie zou krijgen, lag de weg naar tweede klasse wagenwijd open. KSVO knokte echter voor de eer en pas op de voorlaatste speeldag zou Racing er in slagen om de titel te pakken en naar 2de klasse te promoveren. Die promotie leidde bij heel wat bestuursleden en supporters tot zware emoties. Het was immers meer dan 20 jaar geleden, dat Racing nog eens naar de 2de klasse ging. Een vergiftigd geschenk, zo zou al heel vlug blijken. Terwijl KSVO koos voor financiële zekerheid en de tering naar de nering zette door voor de jeugd te kiezen, begon Racing Mechelen aan een avontuur in tweede klasse, waarvan al vlug duidelijk werd, dat het faliekant ging aflopen. Door de penibele financiële situatie, was onze komende tegenstander ten dode opgeschreven. Spelers en trainers werden maandenlang niet betaald en gooiden de handdoek. Racing moest zijn seizoen verder rond maken met eigen jeugdspelers. De ploeg kreeg geen licentie voor 2de klasse en eindigde ook op een degradatieplaats. De vereffening loerde om de hoek… Racing wil nu vooral overleven In het tussenseizoen kwam Racing Mechelen in handen van bouwbedrijf IBO, waardoor een vereffening nipt werd vermeden. Het Mechelse bedrijf betaalde bijna 2 en een half miljoen Euro voor de voetbalclub en de bijbehorende gronden. De ploeg zal de komende drie jaar nog voetballen in het huidige Oscar Vankesbeekstadion in Mechelen-Noord. Daarna gaan de tribunes van dit toch wel legendarische stadion mogelijk tegen de vlakte en moet mogelijk worden verhuisd naar een andere locatie. Jan Lhoëst, crisismanager bij Racing zeulde van de vorige campagnes een schuldenberg van 1,4 miljoen Euro met zich mee, maar gelooft toch nog in de toekomst van deze Traditionsverein. “We staan voor een moeilijk overgangsjaar. Sportief willen we niet hoog van de toren blazen en hopen ons in derde klasse te handhaven. Ik ben blij als ik het sportieve departement hoor zeggen dat ze in korte tijd een goeie kern voor derde klasse hebben kunnen samenstellen, bestaande uit jongere en al wat oudere spelers. Dat departement zit al goed in elkaar, met technisch directeur Erwin Dekempeneer die zeer goed werk levert. Met een zeer beperkt budget hebben zij goed en slim gewerkt. Het is wel belangrijk dat we de lat niet te hoog leggen en de spelers en trainers in alle rust laten werken, zonder ons aan grootspraak te bezondigen. Na jaren van zware verliezen is het onmogelijk om de situatie volledig om te buigen in één jaar. Het zal een aantal jaren duren en veel volharding vergen om break-even te draaien. Iets dat jaren is mis gegroeid, is moeilijk in een handomdraai recht te trekken. Budgetten op papier zijn gewillig, maar de realiteit is niet zo gewillig”, aldus de nieuwe sterke man van Racing. Racing blijft overtuigd van goede afloop. Dat het een moeilijk seizoen ging worden voor de Racingboys, was bij aanvang van deze campagne overduidelijk. De piepjonge ploeg verloor op de openingsspeeldag wel nog nipt op KSV Bornem, maar verloor daarna 2 keer met zware cijfers. In zijn eerste thuismatch was het kansloos tegen KSVO (0-4) en op speeldag 3 verloor het met 8-0 op het veld van titelkandidaat FCV Dender. Op de 4de speeldag pakte het toch zijn eerste punten, na een 2-1 zege tegen SK-Sint-Niklaas. Maar de volgende speeldagen werd het weer niets. Tegen Izegem en op Temse werd met 3-0 verloren, maar tegen nieuwkomer Acrenoise, hield het na een 2-2 gelijkspel een punt aan huis. Op Londerzeel (5-2) en thuis tegen Sparta Petegem (3-5), kreeg het weer een pak doelpunten rond de oren. Tegen Olsa Brakel knokte het zich naar een nieuw gelijkspel (1-1), maar de week erna verloor het de belangrijke degradatietopper op KM Torhout met 2-1. Tegen Gent-Zeehaven (0-2) en op VW Hamme (3-0) bleef het weer puntenloos achter. Hierna kwam toch beterschap. In eigen huis moest het pas in de slotminuut buigen voor leider La Louvière Centre (0-1) en ook op Eendracht Aalst moest het nipt het onderspit delven (2-1). Begin november werd trainer Marc Ghys aan de kant geschoven voor Jean-Louis Meynaert. De nieuwe T1 loodste Racing naar zijn eerste punt tegen Winkel Sport, na een 2-2 gelijkspel. Ook tegen Bornem werd een hard bevochten gelijkspel behaald (1-1), waaruit duidelijk is op te maken, dat de ploeg zich niet neerlegt bij de gang van zaken. "Over de sportieve toekomst maken we ons geen zorgen”, zegt de nieuwe trainer. “Uiteindelijk is er maar één ploeg die degradeert. Vorig weekend pakten we in de eerste match van de terugronde een punt tegen KSV Bornem. We krijgen nog genoeg wedstrijden om het behoud te verzekeren." Racing staat na 18 speeldagen laatste met 7 punten. KM Torhout, ook zwaar op de sukkel, heeft 1 puntje meer en Acrenoise staat 2 plaatsen hoger met 11 punten. Racing Mechelen scoorde tot op heden 15 doelpunten. Acrenoise (13) en Torhout (11) doen nog slechter. Tardio is topschutter met 4 treffers, gevolgd door Dahman, die 3 keer raak trof. Figys en Villano scoorden 2 keer en de andere doelpunten werden gescoord door Mayele, Pulcinelli en Khchab. Racing profiteerde 1 keer van een owngoal. Met 49 tegentreffers heeft het samen met voorlaatste KM Torhout, de zwakste verdediging van de reeks. De groenwitten kunnen tot op heden geen enkele clean sheet voorleggen.