Een gelijkspel bij staartploeg Huy lijkt voor KSVO iets te weinig, maar diezelfde ploeg hield na Nieuwjaar wel leider Moeskroen-Péruwelz ook in bedwang. Het was trouwens het 4de gelijkspel met een 1-1 uitslag op rij voor de ploeg uit Luik. Thuisploeg Hoei startte furieus, maar KSVO herstelde al snel het evenwicht en kwam via een doelpunt van Mathias Schamp op voorsprong KSVO nam de match verder in handen en kreeg nog mogelijkheden. Op het halfuur viel echter de gelijkmaker na een voorafgaande en niet bestrafte zware overtreding op Ludwin Van Nieuwenhuyze, die bloedend diende verzorgd te worden. Het spel ging echter door en via een afgeweken schot kwam Hoei terug. KSVO domineerde aanvankelijk in de tweede helft en forceerde enkele kansen. Jesse Martens zag een schot naast gaan en een ander op de voeten van de doelman stranden. Ook Ramzi besloot nog eens voorlangs. Het laatste kwartier was KSVO echter op zijn hoede voor de thuisploeg, want de scheidsrechter uit de buurt van Huy, blies toen werkelijk alles tegen Oudenaarde. Ontgoocheling in de kleedkamer Volgens trainer Stefan Leleu zat er meer in, maar dat ongelukkig tegendoelpunt en een paar gemiste kansen in de tweede helft maakten van de ruststand ook de eindstand. “Ik hoefde mijn ploeg niet te wijzigen. Dempsey Vervaecke was de ganse week ziek, maar maakte toch de 90 minuten rond. Tidjy Carton was geel geschorst en Kevin De Broyer had nog teveel last na zijn infiltratie in de rug. Op de bank zaten naast Nico Blondeel, Davy Van Den Broeck en Bart Meulewaeter de jonge Dylan Van Der Cruyssen. Jianini De Clercq was 16de man. Ik voerde maar één wissel door. Kort voor het einde had Dieter De Wilde last aan de kuit en werd vervangen door Blondeel. Pieter Merlier diende in de tweede helft geen enkele keer echt tussen te komen. De andere wissels gebruikte ik niet, omdat het in het slotkwartier uitkijken was voor een tegenprik. We speelden erg volwassen, want dat was nodig ook door het bizarre optreden van de scheidsrechter. Overtredingen van de thuisploeg bleven al te vaak onbestraft, terwijl twijfelgevallen steeds in het nadeel van onze ploeg werden geblazen. In de kleedkamer heerste dan ook ontgoocheling,” zegt Leleu. Letterlijk en figuurlijk balen voor Viktor De Coker Viktor De Coker zal zich deze verplaatsing nog lang herinneren. Viktor ergerde zich aan het optreden van ref Lamboray en zijn assistenten. Tot overmaat van ramp werd hij na de match geveld door griep. Onze verdediger bracht bijna de ganse terugreis door op het toilet van de bus: “Dit was een verre en ongelukkige verplaatsing met voor mij een veel te lange en pijnlijke terugreis. De match zelf verliep voor ons dan ook nog zeer ongelukkig. De thuisploeg startte furieus, maar wij doorstonden probleemloos die eerste storm. Daarna kwamen wij aan een drietal kansen, waaruit Schamp scoorde. Vanaf dat moment domineerden wij de partij en kregen wij nog verschillende kansjes. Toen een duidelijke fout op Van Nieuwenhuyze niet werd gefloten en Mathieu De Jonckheere hierop balverlies leed, kwamen wij plots als verdediging in de minderheid en kon de thuisploeg met de nodige meeval scoren. Het schot dwarrelde via het been van De Wilde voorbij een kansloze Merlier. Vanaf dan ging Hoei er weer in geloven. Na de rust hebben wij de tegenstander echter weer naar de keel gegrepen. Tweemaal Jesse Martens en Ben Ahmed kregen goede mogelijkheden, maar wij scoorden niet. Het laatste kwartier was het beste eraf.” Viktor was vernietigend over de wedstrijdleiding: “Ik heb dit nog nooit eerder meegemaakt. Alles wat een beetje betwistbaar was, werd in het voordeel van de thuisploeg gegeven. De leiding was echt dramatisch. Die mannen stonden gewoon met ons te lachen. Een vrijschop snel nemen lukte niet, want de ref floot altijd en vroeg om de bal op een andere plaats te leggen. De thuisploeg kon zijn vrije trappen echter telkens snel nemen en daardoor was het opletten geblazen voor ons. Het was echt niet om aan te zien. In het slotkwartier hebben we dan maar gekozen om het gelijke spel te verdedigen, want het vuur was er uit. Dit is wellicht het gevolg van het gebrek aan matchritme, want we hebben een maand niet kunnen spelen. Viktor vreest vooral FC Tournai in de strijd om het eindronde ticket. Heppignies lijkt af te haken na verlies tegen Coxyde: “Wij hopen dat een plaats in de top vier zal volstaan en dat La Louvière of Centre ook de derde periode pakt. De gevaarlijkste klant wordt RC Doornik, dat ook de licentie voor tweede heeft gevraagd. Wij staan met Bleid, Ronse en Deinze nu voor drie cruciale wedstrijden.” Over zijn seizoen tot op heden, is Viktor gematigd tevreden: “Vorig seizoen vond ik persoonlijk iets beter, maar blijkbaar is het tweede seizoen altijd het moeilijkste. Toch ben ik tevreden, want na vijf wedstrijden heb ik altijd gespeeld. Ik miste de competitiestart omdat ik in de voorbereiding door het begin van pubalgie alle activiteit had moeten stoppen. Gelukkig is dit achter de rug.