Na de match tegen Brakel hadden we het geluk om in de kantine een zij het wel "vluchtige" babbel te doen met een speler van de tegenstander, een speler die ooit in ons kamp stond en nog steeds heel populair is in de Oudenaardse harten. James De Cabooter speelde een sterke wedstrijd onder de lat bij Brakel en hield met enkele knappe reddingen vooral Jesse Martens van een doelpunt. James was te vinden voor een toffe babbel en hield woord. Een boeiende babbel over zijn eerste grote liefde, de gang van zaken bij Brakel, de terugkeer naar de Vlaamse Ardennen en vooral mooie herinneringen aan KSVO! Je hebt er al een indrukwekkende loopbaan opzitten, maar toch ben je nog maar 30 jaar. "De beste jaren van een doelman moeten dan nog komen", wordt wel eens gezegd. Je verliet Oudenaarde in 2004, maakte de opkomst en de val van Sottegem mee en trok dan naar West-Vlaanderen, om dichter bij huis, uw job en gezin te zijn. Maar na 1 jaartje Wielsbeke en Winkel-Sport, strijk je plots opnieuw in de Vlaamse Ardennen neer en opnieuw in derde klasse. Zit DeCaBoJa in zijn tweede jeugd? Of wat deed je uiteindelijk voor Olsa Brakel kiezen? Indrukwekkend ? Dank je, inderdaad, ik draai al een tijdje mee" September 2001 was het zeker, toen ik mijn eerste match met KSVO speelde op URS du Centre" Ondertussen zijn we meer dan 250 matchen verder. Ik heb zeker mijn plezier in het spelletje niet verloren, en inderdaad na de gebeurtenissen in Sottegem was het "deugddoend" om eens wat dichter bij de familie en vrienden te kunnen gaan voetballen. Ondertussen is mijn leven zodanig georganiseerd dat het niet uitmaakt of ik nu dicht of iets verder van huis voetbal, en de Vlaamse Ardennen zijn nu zo ver niet hé... Ik ben zeker en vast blij dat Olsa kwam aankloppen, want ik voel me zeker en vast nog tip-top om een tijdje mee te draaien op dit niveau. Zolang de familie en het lichaam mee willen werken gaan we ervoor gaan. Want éénmaal stoppen, dan is er geen weg terug... Olsa is trouwens een hele aangename club om te vertoeven, we hebben een hele aangename groep, ik heb me al kostelijk geamuseerd dit jaar. En op voetballend niveau proberen we er toch met onze middelen uit te komen, en dat is iets wat me aansprak in hen. Ik hoop van harte dat we met sportieve resultaten onze plaats kunnen verdienen in derde, en ik denk dat de meeste sportliefhebbers in de Vlaamse Ardennen dit ook zo willen. Ik hoop dat ik daar nog een tijdje mag deel van uitmaken. Je bent nu al 7 jaar weg bij KSVO, jammerlijk genoeg een beetje via de achterpoort. Maar je kwam er met hierboven vernoemde ploegen telkens terug en met veel succes. Heb je het gevoel, dat het hier bij KSVO ondertussen veel is veranderd? Maar als ik terug kom op KSVO is het altijd via de voordeur, want de verantwoordelijke toen is ook niet lang gebleven. KSVO was toen reeds superambitieus, en had toen al het plan om op middellange termijn naar tweede klasse te evolueren. En inderdaad, naar omkadering en organisatie is het inderdaad zo geëvolueerd. Als je bv eens jullie eerste terrein en oefenterrein bekijkt, een grote evolutie in vergelijking met mijn periode. Ken je hier in Oudenaarde nog mensen op het voetbal? Heb je nog contact met spelers of mensen van KSVO? Zeker en vast, enkel bij de spelers zit er niemand bij waarmee ik nog op het veld gestaan heb. Maar Lucske Jaeger, Kurt, Dirkske Lenaert, Hendrik, Luc de President, Gilbert, Luc VDS, Jackske de supporter, Roland, André... het zijn er teveel om op te noemen waarmee het altijd een aangenaam weerzien is. Hoe blik je terug op al die jaren bij KSVO? Je was toen vooral bij de supporters een uiterst populaire jonge doelman. Wel, een beetje als mijn eerste echte lief, heel veel goede herinneringen. Alle mensen waarmee na 10 jaar later nog steeds een toffe band bestaat, KSVO supporters die soms eens op Olsa voor mij komen supporteren... dat is echt wel aangenaam om te ervaren. Over de match zelf: ik denk dat je met uw eigen prestatie best tevreden mag zijn, je pakte immers uit met enkele uitstekende reddingen, maar was kansloos tegen de 2 goals. Wat vond je uiteindelijk zelf van de match van uw ploeg en eigen prestatie? Over mezelf ben ik wel tevreden, maar ik ben ontzettend ontgoocheld voor het team... we strijden met de middelen voor handen, maar worden jammer genoeg niet beloond. De eerste helft moest KSVO op zoek naar de sleutel om ons te ontwrichten, maar vond die niet. In de tweede helft kwamen wij er beter uit, maar door de ruimte die we weggaven kregen we 't deksel op de neus... frustrerend... Kun je je neerleggen bij deze nederlaag? Jullie hadden wel op meer gerekend, maar ik veronderstel dat jullie wel weten dat je in principe niet op Oudenaarde de broodnodige punten moet halen. Natuurlijk is dit een derby en zo iets wil niemand verliezen, we herinneren ons nog allemaal de geladen matchen tegen Sottegem. Correct, en dat is wat we ook moeten beseffen, weet wat je waard bent en vanuit je eigen sterkte werken. Iedere ploeg is anders, en moet een eigen manier bedenken en uitvoeren. Derby's zijn altijd leuk, maar zoals ze zaterdag op het einde bij momenten gespeeld werd, dan zetten we volgens mij een stap terug in de tijd... Was de ontgoocheling achteraf groot? Uiteindelijk moest KSVO diep gaan om de zege te behalen en speelden jullie bijzonder goed gegroepeerd in blok. Héél groot, de eerste helft had KSVO de beste kansen, de tweede helft waren wij er een paar keer dichtbij. Een puntendeling op verplaatsing zou een grote opsteker geweest zijn, maar dat is het dus niet geworden. Met de manier waarop we samenwerken en spelen verdienen we een paar punten meer, nu is het belangrijk dat we met Olsa op dezelfde manier blijven verder knokken, en zo ons geluk (en de puntjes) kunnen afdwingen. Geloven jullie in de redding? Brakel kan wel profiteren van de zaak Charleroi en mogelijk de affaire Bleid, waardoor er mogelijk zelfs geen enkele rechtstreekse daler zou zijn. Afhankelijk zijn van anderen mag geen factor zijn. Als we iets verwezenlijken zou het zoveel mooier zijn dat we in de spiegel kunnen kijken, en zeggen: dit is wat wij afgedwongen hebben! Dus ik hoop dat we het op die manier voor elkaar kunnen krijgen. Tenslotte nog 3 persoonlijk vraagjes: 1) Hoelang wil je op dit niveau nog meedraaien? Zoals daarnet vermeld, zolang het gezin en het lichaam meewillen, nog een tijdje. Je leeft maar één keer, en alhoewel we verre van prof zijn... voetballer zijn is toch mooi! En zoals je net zei, 't schijnt dat je na je 30e op je beste bent... 2) Wat is uw mooiste herinnering aan al die jaren KSVO. De 27 op 30 onder Bombeke, met kerels als Jürgen VDB, Stef Depuydt, Stijn Devreeze, Kabemba, Sandy Verdonck, Hendrik Bossuyt, Bert Helin en ik als jong baaske in de goal. Het was de start van alles! 3) Wat is uiteindelijk uw allermooiste herinnering, sedert je eerste keeper bent geworden. Ik vermoed stiekem dat dat wel de derbyzeges van Sottegem tegen uw oude ploeg zullen zijn? Toch niet, die derbyzeges zijn wel leuk, maar dat duurt maar even. De mooiste herinneringen zijn degene waarin we vanuit een verloren positie, toch nog positief konden eindigen... die zijn 't schoonst van allemaal... remember de eerste passage van Chris Andries, met de redding in de laatste minuut op Evergem... Memorabel! James, het was leuk van u nog eens terug te zien n een zij het wel vlugge babbel te doen. Alvast bedankt voor de medewerking. Ik denk dat dit een leuk en door de lezers erg gesmaakt artikel zal zijn. Idem hier, en als het even lukt kunnen we de volgende keer wat langer "kletsen" ;-) De groeten aan iedereen daar! (Tiger 08/11/2011)