Tom Raes speelt zondag tegen KVV Coxyde zijn laatste thuiswedstrijd in het geelzwarte truitje van KSVO. Tom lijkt al een eeuwigheid bij KSVO te spelen en behoort op zijn 26ste hij samen met leeftijdsgenoten Klaas Van Den Bossche en Mathias Schamp tot de anciens van de groep. Tom ontpopte zich doorheen de jaren als een rustige verdediger, die ook regelmatig zijn goaltje meepikte. Hoogtijd voor een babbel met een groot voetballer en al even groot mens. Tom, eerst en vooral: hoe is het met uw kwetsuur? Kun je zondag spelen? De kwetsuur valt goed mee. Gelukkig had ik de voorbije periode een extra week rust waardoor ik wat meer tijd had om te herstellen. De wedstrijd van zondag komt dus zeker niet in het gevaar. Zo kan ik gelukkig op het plein afscheid nemen van KSV Oudenaarde. We zullen u altijd blijven herinneren als de jonge speler die het schopte tot captain en na de match de spelers op sleeptouw nam om de supporters te komen groeten. Een ritueel dat we tot op dat moment nooit hadden gekend in Oudenaarde. Hoe goed heb je je gevoeld bij KSVO? Ik vind het maar de normaalste zaak van de wereld dat de supporters na de wedstrijd op een gepaste manier worden gegroet en bedankt. Dit is een minimum aan respect dat we als spelers moeten opbrengen voor de mensen die je steunen en waar je op kan rekenen. Vooraf had ik nochtans gehoord dat de supporters in Oudenaarde erg kritisch waren. In het begin was dit soms zo. Het viel mij echter op dat de spelers die bereid waren om hun "truitjes nat" te maken op meer "krediet" konden rekenen. Een mentaliteit waar ik mij wel kan in vinden. Waarschijnlijk dat dit hierdoor meteen klikte. Deze supporters hebben mij, ons, in de loop der jaren schitterend gesteund en ons veelal door de moeilijke momenten geholpen. Ik heb mij vanaf het eerste moment thuis gevoeld bij KSVO en werd onmiddellijk aanvaard door de supporters. Je keert terug naar uw roots: KSV Roeselare. Hoe is die transfer eigenlijk tot stand gekomen? Toen KSV Roeselare hoorde dat Oudenaarde de licentie voor 2de klasse niet zou aanvragen en het bijgevolg niemand van de spelers zou tegenhouden die een stap hoger konden spelen, nam Roeselare contact op met mij en de club. Aangezien ik ambitie heb om zo hoog mogelijk te spelen, had ik wel oren naar het voorstel van Roeselare. Ik wil hier dan ook gebruik maken om de voorzitter en manager van Oudenaarde te bedanken omdat ze zich zo correct hebben opgesteld ten opzichte van mij en mij deze kans gunnen. Tom, je kwam tijdens de Wintermercato van het seizoen 2007-2008 over van KSV Roeselare en je ontpopte u tot een speler, waarmee KSVO gerust naar de oorlog kon. Hoe blik je terug op 6 en een half seizoen KSVO? Wat laat je achter, behalve goede herinneringen, veel vrienden en vast en zeker een paar “zotte” supporters? Eerst en vooral laat ik enkele goede vrienden achter. Iets wat heel zeldzaam is in het voetbal. Dat is zeker één van de redenen van het succes de laatste jaren. We waren een echte vriendenbende die voor elkaar door het vuur gingen. Ik ben overtuigd dat ik niet enkel contact blijf houden met ploegmaats. In de loop der jaren heb ik ook met enkele trainers, kinesisten, bestuursleden en supporters een hechte band opgebouwd. Ik ben er zeker van dat deze behouden blijft na mijn vertrek uit Oudenaarde. Hoe ben je geëvolueerd als voetballer? Je begon onder toenmalig trainer Gaby Demanet op de linksback, schoof dan door naar het centrum van het middenveld om tenslotte in het centrum van de verdediging post te vatten. Ik werd eigenlijk aangetrokken als centrale verdediger, maar toen de toenmalige linksback (Joachim Van Holm, nvdr) met Nieuwjaar vertrok vroeg trainer Gaby Demanet om te depanneren op linksback. Na dit half jaar zette Stefan Leleu mij verdedigende middenvelder. Een positie waar ik een tweetal jaren speelde. Toen er een centrale verdediger uitviel, moest ik ook daar depanneren en ik ben er blijven staan. Dit is zeker mijn polyvalentie ten goede gekomen. Verder heb ik veel kunnen bijleren op tactisch vlak. Ik heb nu ook veel meer ervaring dan toen ik hier toekwam. Dit helpt je toch wel in bepaalde situaties. In uw eerste half seizoen, moest KSVO lang knokken om de degradatie te ontlopen. Toen kwam Stefan Leleu en hij zette de ploeg op de sporen. Is zijn invloed en visie nu echt zo groot? Wat is eigenlijk het “recept Leleu?” Ik kwam inderdaad halfweg het seizoen toe toen Oudenaarde op een degradatieplaats vertoefde. Wij konden ons redden en daarom werd besloten om met Stefan als trainer verder te gaan. Dit werd een succesverhaal als je ziet wat in de voorbije 6 jaar bereikt werd. De rol van Stefan Leleu in dit verhaal is inderdaad heel groot. Stefan geeft veel vertrouwen aan zijn spelers. Hij slaagt er telkens opnieuw in om een uitstekende groepssfeer te creëren, waar hard werken centraal staat. Verder geeft hij ook de jeugd heel wat kansen en vertrouwen. In de loop der jaren is gebleken dat deze jongeren zijn vertrouwen niet beschamen. Hierbij zou ik ook de schitterende jeugdwerking van KSVO even willen prijzen. Als je ziet hoeveel jeugdspelers er momenteel in onze kern zitten en de jongste weken enkele basisspelers probleemloos vervingen, kan je niet anders dan vol lof te zijn over de jeugdwerking. Dit is en moet een voorbeeld zijn voor vele andere ploegen! Om nog eens terug te keren naar Stefan. Onlangs las ik een interview van Ibrahim Salou, zijn voormalige ploegmaat bij Zulte-Waregem - over Stefan als speler. Hierin vertelde hij dat je pas beseft hoe goed hij was als hij er niet meer speelde. Volgens mij kan je deze lijn gerust doortrekken als trainer. Je beseft maar pas welke uitzonderlijke trainer en mens hij is nadat je er niet meer mee werkt. Nu de samenwerking bijna ten einde loopt begin ik dit nu al te beseffen. Hoe zie je KSVO verder ontwikkelen? Ik hoop voor KSVO dat ze zo vlug mogelijk het stadiondossier kunnen afronden. Voor mij is dit essentieel voor de verdere groei van KSVO. Ik heb er alle vertrouwen in dat het bestuur, in samenspraak met het stadsbestuur, deze ambitie zal waarmaken. Ook op sportief vlak zie ik KSVO verder de nodige ambities waarmaken. De laatste jaren is het bestuur er altijd in geslaagd enkele schitterende transfers af te ronden. Ik ben er zeker van dat dit in de toekomst niet zal veranderen. Hoe zie je persoonlijk tweede klasse verder ontwikkelen en denk je dat KSVO daar ooit zijn plaats zou kunnen opeisen? Het is duidelijk dat er dringend nood is aan hervorming van het Belgisch voetbal. Ik vernam dat men volop werk aan het maken is van een Nederlands model waar betaald voetbal en amateurvoetbal gescheiden worden. Ik denk dat dit op lange termijn het enige is die haalbaar blijft. Indien je op korte termijn niet de ambitie en/of middelen hebt om de stap naar 1e klasse te zetten, denk ik dat dit een heel nuchtere en verstandige visie is. Wat is nu uw mooiste herinnering bij KSVO? Dit is zeer moeilijk om er een uit te pikken. Dit jaar had je de wedstrijd tegen Club Brugge die speciaal was. Toch kies ik voor de finalematch in La Louvière. In een praktisch uitverkocht Tivoli gingen wij winnen in het hol van de leeuw. Niets moest, alles mocht en iedereen was er op gebrand om een goede prestatie neer te zetten, wat ons ook met verve lukte. Dit leverde ons de promotie naar 2de klasse op. Het jaar in 2de was natuurlijk ook een hoogtepunt om niet te vergeten. Zijn er ook momenten die je zo snel mogelijk wil vergeten? De onterechte degradatie vorig jaar naar 3de klasse. Hier moeten geen woorden meer aan vuil gemaakt worden. Iedereen weet hoe dit verlopen is. Is er een soort “goede raad” die je wil meegeven aan KSVO en eventueel aan de jeugd? Je hebt hier immers iets mee helpen opbouwen, dat er beslist mag zijn! Doe zo verder! En aan de jeugd zou ik zeggen dat ze geduld moeten hebben. Ze spelen in een prachtige club met een trainer die gelooft in de jeugd. De kans komt vroeg of laat wel. Verder wens ik iedereen te bedanken bij KSVO (bestuur, spelers, trainers, medische staf, supporters, ...) voor de vele mooie jaren! Ik zal jullie missen!!! Tom, in naam van de voltallige KSVO-familie, wens ik u nog een mooie toekomst, niet alleen als voetballer maar ook privé en in alles wat je onderneemt. Persoonlijk wil ik u bedanken voor de vlotte samenwerking die ik al die jaren had met u voor de talrijke interviews, voor- en nabeschouwingen. Het gaat je goed!