Picasa  

In deze tijden van min of meer verplicht huisarrest, blikken we even terug naar mijlpalen in de geschiedenis van KSVO. Nooit was één wedstrijd meer bepalend voor de toekomst van onze club, dan het duel tussen KSVO en KMSK Deinze van zaterdag 24 oktober 2009. 90 minuten, die over het lot van een trainer zouden beslissen en die de recente geschiedenis van KSVO ongetwijfeld hebben bepaald. Ambitie: Top 5 We gaan 11 jaar terug in de tijd, naar zaterdag, 24 oktober 2009. Een dag als zovele andere en met KSVO tegen KMSK Deinze stond een derby op het programma. Niets speciaals, zou men zeggen, maar toch zou die dag en die match een mijlpaal worden in de recente geschiedenis van KSVO. KSVO steeg in 2006 na 20 jaar terug naar 3de klasse. Het was de eerste seizoenen wat zoeken en tasten naar het juiste evenwicht. Na 1 seizoen als speler van KSVO, besloot Stefan Leleu om vanaf het seizoen 2008-2009 trainer te worden. KSVO kende meteen een goed seizoen en kwam nooit in de problemen, integendeel! Op de laatste speeldag van de 2de periode was het tot in minuut 89 zelfs nog zeker van het periodekampioenschap. Maar een ultiem doelpunt van thuisploeg WS Woluwé, gooide die droom aan diggelen. Leleu was in zijn 1ste seizoen dus al dicht bij een eerste prijsje. Met veel ambitie en heel wat nieuwkomers werd dan ook gestart aan het seizoen 2009-2010. Van Racing Waregem kwam Arne Houtekier over. Hij moest rust brengen in de verdediging. Nicolas Techel maakte het seizoen daarvoor met VK Ieper indruk tegen KSVO. Stijn Dekeukeleire had al een verleden bij KSVO en keerde terug. Met Kevin Franck haalde het een absolute topper binnen. Hij had een jeugdverleden bij Real Madrid en speelde voor AA Gent, Eendracht Aalst en SK Londerzeel. Mustafa Erkoç was een jonge getalenteerde aanvaller, die overkwam van KFC Evergem. De ambitie was te mikken op een plaats in de top 5. O ja! Er kwam ook nog een 19 jaar jong koorknaapje over van de jeugd van AA Gent. Hij luisterde naar de naam Jesse Martens. Dramatische seizoenstart Dat seizoen leek echter onder een bijzonder slecht gesternte te zijn geboren, want in de voorbereiding viel titularisdoelman Dieter Malfait uit in een oefenmatch tegen SK Ronse en hij miste daardoor de start van de competitie. Geen nood, want met Steven Balcaen had KSVO een meer dan degelijke doublure in huis. KSVO begon met een 2-2 gelijkspel bij het toch altijd indrukwekkende Racing Mechelen. De 2de wedstrijd was ook al een aantrekkelijke affiche. Een altijd geladen derby tegen KSV Sottegem spreekt immers steeds tot de verbeelding. Maar op de voorafgaande training viel ook tweede doelman Balcaen uit en de piepjonge en onervaren Ben De Moor moest plaats nemen in het doel. KSVO verloor met 2-4 tot groot jolijt en leedvermaak de Egmont Army. Het ging van kwaad naar erger en in de volgende 6 wedstrijden werd amper 1 puntje gepakt. Werkelijk alles zat tegen en dat werd pijnlijk geïllustreerd in de match op Eendracht Aalst. Nauwelijks te vatten, maar op speeldag 7 stond een duel op het menu tussen 2 ambitieuze ploegen die tegen alle verwachtingen in, onderaan bengelden. In de ‘dying seconds’ bij een 1-1 tussenstand, trapte Jesse Martens hard op doel. Een verdediger kon in kamikazestijl het winnende Oudenaardse doelpunt nog net voor de doellijn wegwerken en meteen aan de overkant week een schot af op een Oudenaards been en de bal dwarrelde over de ondertussen opnieuw fitte Malfait tegen de touwen. Geen 1-2, maar 2-1 en KSVO nog dieper in de miserie… Ondertussen werd met Wouter De Groote nog vers bloed binnengehaald en net voor de uitmatch op Temse, haalde KSVO ook nog Thompson Ode binnen. Hij speelde eerder bij Deinze, AA Gent en Westerlo en moest het scorend vermogen opkrikken, want spits Sandy Martens was ook op de sukkel. Maar in de schaduw van de oude Boel-werf, haalden de mannen van onze ex-trainer Chris Andries de voorhamer boven en sloopten het fiere KSVO tot op het bot. Geen spaander werd er heel gelaten van het ooit zo fiere cruiseschip KSVO! Na 35 minuten stond het immers al 5-0 en bleef slechts een hoopje smeulend en rokend puin over. Ode zat in de tribune en moet zich toen wel schuddebollend hebben afgevraagd in welk nest hij was terechtgekomen. Vele aanwezige Oudenaardse supporters zagen het niet meer zitten en zochten in de 2de helft troost en afleiding tussen pot en pint in de kantine. Het werd uiteindelijk nog 6-2, maar het lot van trainer Stefan Leleu was na die dramatische 2 op 27 zo goed als bezegeld, met een moeilijke wedstrijd tegen SK Deinze in het vooruitzicht. Of was er voor hem toch nog een laatste strohalm? Hoe ‘De match van de laatste kans’ het begin werd van iets moois De situatie was dramatisch en het zal ongetwijfeld zwaar gestormd hebben binnen het KSVO-huishouden, met voor- en tegenstanders van de trainer. We weten niet wat er die week binnenskamers allemaal werd gezegd en is gebeurd, maar de bij de fans graag geziene trainer Stefan Leleu overleefde een ‘motie van wantrouwen’. Het grootste deel van het bestuur en – niet onbelangrijk – de spelersgroep, bleef achter de trainer staan. Toch besefte men maar al te goed, dat de match tegen SK Deinze de wedstrijd van de laatste kans zou worden voor Stefan Leleu. Het hoofd van de coach lag op het kapblok en het was al een mirakel dat een trainer in Oudenaardse dienst, zo lang mocht aan boord blijven na wat bestempeld werd als ‘De meest dramatische periode sinds de degradatie naar 2de provinciale in 1997’. KSVO had immers een reputatie van ‘trainerskerkhof’ opgebouwd. Door een massa veronderstellingen, twijfels en vragen, moet de druk op spelers en trainer immens groot geweest zijn, voor aanvang van die levensbelangrijke match die KSVO absoluut moest winnen. De eerste wedstrijdhelft was er ene zonder geschiedenis. Na de rust werd de situatie voor KSVO nog een stuk dramatischer. Na een mistasten in de verdediging kwam het op achterstand en zag het er echt hopeloos uit. Maar uitgerekend op het moment dat de absolute bodem leek te zijn bereikt, rechtten de spelers de rug, alsof ze een statement wilden maken door te zeggen: “Trainer, het ligt niet aan U!” Uitgerekend Joris Brewaeys en Jesse Martens, beiden met een Deinze verleden, deden de match kantelen in Oudenaards voordeel. Gans KSVO haalde opgelucht adem na het eindsignaal, waarin het zowat uit de doden was herrezen. Voorzitter Luc Tsjoen sprintte de tribune af om de coach te feliciteren en het publiek scandeerde minutenlang "Merci Stefan”. De bij de Oudenaardse toeschouwers populaire trainer werd gevierd als een held. Stefan bleef er ogenschijnlijk rustig bij: als een volleerde prof, applaudisserend met handen boven het hoofd naar het publiek dat zijn naam scandeerde, bedankte hij de achterban voor de steun. Hij haastte zich naar de kleedkamer om zijn spelers te bedanken voor hun steun en vertrouwen in hem en hun inzet om deze match in moeilijke omstandigheden tot een goed einde te brengen. Het is wellicht nooit gebeurd in Oudenaarde, dat een trainer na een desastreuze reeks zo hartstochtelijk werd aangemoedigd. Het Oudenaardse publiek heeft immers de reputatie om bijzonder kritisch te zijn. 24 oktober 2010, om 21h45: Oudenaardse toekomst verzekerd De reactie van het publiek was niet alleen belangrijk maar zeer betekenisvol. Iedereen besefte dat een voor de hand liggende trainerswissel een catastrofale beslissing zou zijn geweest. De nuchterheid en de rede haalden het uiteindelijk van een paniekreactie, die dan meestal leidt tot het ontslag van de trainer. De laatste strohalm bracht uiteindelijk redding. Een heel belangrijke veldslag was gewonnen, maar de oorlog bijlange nog niet. KSVO sloot na een overwinning op Willebroek opnieuw aan bij het peloton ploegen, net boven haar, maar 2 weken later ging het verrassend onderuit tegen VK Ieper en er was toch weer lichte paniek. Op 11 november volgde een nieuwe match op leven of dood op het veld van FC Cappellen. KSVO haalde daar een ‘klinische’ zege en was eindelijk vertrokken. Uit die match onthouden we vooral de wedergeboorte van Sandy Martens. Rond nieuwjaar werd al een eerste grote kuis gehouden in de selectie en werden met Nico Blondeel en Malick Gaye nog 2 gerichte transfers gedaan. De thuisnederlaag tegen Racing Mechelen was nog een ‘accident de parcours’, maar hierna werd een knappe reeks ingezet en mocht KSVO 4 speeldagen voor het einde van de competitie reeds het behoud vieren. Symbolisch voor die wedergeboorte, was het paasweekend waarin KSVO op Goede vrijdag en Paasmaandag SK Heist en FC Rupel Boom mocht ontvangen, toevallig de nummers 1 en 2 in de stand. En het werd een zegetocht met 2 knappe overwinningen. KSVO was weer het KSVO, dat elke tegenstander angst inboezemde. 6 maand nadat het door de euforische supporters van KSV Sottegem palliatieve zorgen toegediend kreeg, stond KSVO opnieuw op overtuigende en positieve manier in de schijnwerpers. Na die dramatische start met 2 punten uit 9 matchen, zette KSVO een indrukwekkende reeks neer in de rest van het seizoen. In de overige 27 wedstrijden, verloor het nog slechts 3 keer en zette zowaar een reeks neer van 16 wedstrijden zonder nederlaag! De cijfers van die laatste 27 wedstrijden waren cijfers van een ploeg die probleemloos in de top 5 meedraait. “Het kan verkeren…” KSVO kon verder bouwen op die reeks en er waaide een nieuwe wind door het Thienpontstadion. De basis voor een succesvolle periode was gelegd en KSVO bouwde aan een topploeg. De tijd van de grote vedetten behoorde tot het verleden, behalve als ze echt nog een meerwaarde te bieden hadden, zoals bijvoorbeeld een Ludwin Van Nieuwenhuyze, Dieter Van Tornhout of Elimane Coulibaly. De nieuwe filosofie was dat er vanaf dan werd uitgekeken naar jonge talentvolle en ambitieuze spelers. Transfers zoals Mathias Schamp, Tom Raes, Dieter De Wilde, Jesse Martens, Ramzi Ben Ahmed, Davy Van Den Broeck en Dempsey Vervaecke waren dan ook een schot in de roos. Samen met eigen jeugdspelers als Viktor De Coker en Klaas Van Den Bossche, promoveerde KSVO nauwelijks 2 seizoenen later naar de 2de klasse. De rest is geschiedenis. O ja! Dat “koorknaapje” dat in 2009 naar Oudenaarde kwam, is hier nog steeds! Hij is bezig aan zijn 12de seizoen in het shirt van KSVO! Jesse Martens is ondertussen zelfs kapitein geworden van zijn KSVO en 1 van de absolute smaakmakers. Hij is hét symbool van die ommezwaai die KSVO maakte op die bewuste oktober avond in 2009. Het kan inderdaad verkeren…



zaterdag 06/04 om 19u30

K.S.V.O.

V/S

KFC Mandel United


06/04

19u30

K.S.V.O.

-

KFC Mandel United

14/04

15u00

RC. Harelbeke

-

K.S.V.O.

20/04

19u30

K.S.V.O.

-

KM Torhout

28/04

15u00

K.S.V.O.

-

Jong Essevee

05/05

15u00

KVV Zelzate

-

K.S.V.O.

1

SC.E. AALST

29

55

2

KVK Ninove

29

52

3

KFC Merelbeke

29

48

4

KSC Dikkelvenne

29

46

5

Cercle Brugge U23

29

44

6

KSV Oostkamp

29

43

6

KFC Voorde-Appelterre

29

43

8

FC Gullegem

29

40

9

K.S.V.O

29

39

9

Jong Essevee

29

39

11

Olsa Brakel

29

38

11

KM Torhout

29

38

13

KRC Gent

29

36

13

KFC Mandel United

29

36

13

KVV Zelzate

29

36

16

RC Harelbeke

29

31

17

KFC Sparta Petegem

29

29

18

RFC Wetteren

29

28

1

Lorenzo Heirwegh

7

2

Matt Demets

6

3

Casper de Buysscher

4

4

Jerome Mezine

3

4

Victor Van Meenen

3

6

Robin Van Wambeke

2

6

Robbe De Waele

2

6

Jarno Jourquin

2

6

Rune Vandenborre

2

10

Vladimir Van De Wiel

1

10

Guillaume Cnudde

1

10

Jérome Lyssens

1

10

Owngoal

1