Zelden kreeg een ploeg van een tegenstander zoveel lof als Londerzeel mocht ontvangen uit Oudenaardse hoek. Londerzeel speelde vrank en vrij en maakte het KSVO bijzonder lastig. Kort voor het einde, toen iedereen zich kon verzoenen met een billijk gelijkspel, ontbond de Franse topschutter Mézine voor de zoveelste keer dit seizoen zijn duivels. Hij verzilverde een knappe aanval met een droge knal onder doelman Kempeneer en bracht Oudenaarde in euforie. Tom Raes heel tevreden met zijn eerste goal Tom Raes (foto) had hier nog half grappend, half ernstig aangekondigd dat hij zijn doelpunten spaarde voor belangrijk momenten. Hij was dan ook blij met zijn eerste treffer. “Het werd tijd”, zucht een tevreden Tom Raes. “Dat doelpunt doet deugd. Ik was er dit seizoen al een paar keer dichtbij op stilstaande fases, maar het lukte telkens net niet. Ik had vorige week nog gezegd dat ik in de belangrijke wedstrijden zou scoren. En zie, ik heb woord gehouden”, zei de breedlachende skipper onmiddellijk na afloop. Tom scoorde de gelijkmaker wel op een erg belangrijk moment. “Inderdaad”, geeft hij toe. “Londerzeel maakte het ons echt moeilijk en het was hun verdienste dat zij ons niet in ons normale spel lieten komen. Een zeer sterke tegenstander. Daarom was het belangrijk om meteen na de 0-1 gelijk te stellen. Anders moesten wij weer zoeken naar die opening, wat tegen die ploeg niet gemakkelijk zou zijn geweest.” Volgens Raes was er bij de gelijkmaker van Londerzeel wel een voorafgaande fout. “een bezoekende speler die buitenspel liep zette een blok en hinderde Viktor De Coker om mee te lopen met de man die scoorde. De ref heeft dat mogelijk niet gezien, maar zijn assistent had dat moeten signaleren. Door die gelijkmaker kreeg Londerzeel weer zuurstof en bleven we het moeilijk hebben. Gelukkig beschikken wij over Jérome Mézine. Hij is inderdaad ongelooflijk sterk bezig. In het begin vond ik hem al sterk toen de ploeg goed bezig was, maar nu het soms iets minder gaat, toont hij dat hij een echte klasbak is die het verschil kan maken. Hij scoort de laatste weken echt met de ogen toe”, looft Tom Raes zijn Franse ploegmaat. Mézine onweerstaanbaar Matchwinnaar Jérome Mézine was net als de meeste waarnemers onder de indruk van tegenstander KSK Londerzeel, dat terecht zijn plaats in de top mag opeisen. Dit was een heel goede tegenstander en daardoor een bijzonder moeilijke match voor ons”, liet de Franse spits na afloop van de match noteren. Londerzeel bleef 90 minuten fraai combineren, waardoor wijzelf nooit echt in ons spel kwamen.” De tennisleraar uit Tourcoing zorgde toch opnieuw voor het verschil. Een door zichzelf afgedwongen strafschop zette hij met veel flair feilloos om en net voor de laatste bocht in het zicht van de eindmeet, zette hij met zijn boezemvriend Alexandre Frutos een knappe aanval op. Jérome speelde zichzelf vrij en besloot met een laag schot onder doelman Kempeneer. “Alex en ik vinden elkaar niet alleen heel goed buiten het veld, maar ook op het veld”, vertelt de topschutter, die samen met Alexandre steeds de trip van Noord-Frankrijk naar Oudenaarde maakt. Stefan Leleu lovend over invaller Dwight Wille Stefan Leleu zag dat zijn ploeg na de rust het middenveld kwijt was en greep in. Hij haalde diepe spits Dempsey Vervaecke naar de kant voor de meer defensief ingestelde Dwight Wille. Dwight ging in steun van Klaas Van Den Bossche spelen, centraal op het middenveld, waardoor Frutos opschoof. Mézine werd nu de diepe spits en zorgde meteen voor de strafschop, toen hij alleen afging op doelman Kempeneer. “Dit was wel degelijk een match die alle kanten uitkomt”, zegt een tevreden trainer. “We winnen, maar het resultaat had helemaal anders kunnen zijn. Ik besliste kort na de rust om tactisch te wisselen. Frutos vond net voor de defensie niet echt zijn draai en was in de balrecuperatie vaak net iets te laat. Met Dwight Wille (foto) had ik deze avond iemand op de bank die de rol voor de defensie perfect kan overnemen”, verklaart Stefan Leleu zijn wissel. “Dwight laat de laatste weken zien dat hij klaar is om de ploeg wat bij te brengen, vandaar dat ik het probeerde en dat draaide goed uit”, looft de trainer ook zijn bankzitters. SK Londerzeel: “Zwaar ontgoocheld ondanks massa schouderklopjes” In het bezoekende kamp heerste, ondanks een massa schouderklopjes en welgemeende complimenten van uit Oudenaardse hoek, toch vooral ontgoocheling. “Als een voetbalwedstrijd de duur van een rugbymatch - 80 minuten - had, was niet Oudenaarde maar Londerzeel wellicht de competitieleider”, berekent sterkhouder Nik Vangrunderbeek. “Tegen Coxyde en Ath vergooiden we telkens twee punten in de slotminuten. En nu op Oudenaarde, waar die dekselse Mézine ons in de slotminuten één punt afhandig maakte. Als ik nog goed kan tellen, is het een verschil van vijf punten.” Vangrunderbeek steekt het niet onder stoelen of banken dat heel Londerzeel na afloop diep ontgoocheld was. “Alles was trouwens aanwezig om er een sterke topper van te maken en we waren vastbesloten om zeker niet te verliezen”, laat de middenvelder noteren in de krant. “Op collectief vlak waren we zeker de evenknie van KSVO en qua kansen helde de balans zelfs lichtjes in ons voordeel. Iedereen had zich dus best met een gelijkspel kunnen verzoenen, maar die behekste laatste minuten speelden ons weer parten en weg was de beloning voor onze goede prestatie”, druipt de ontgoocheling af bij de speler die halverwege de tweede helft de gelijkmaker binnentrapte. Na de match waren vele thuissupporters het er roerend over eens. “SK heeft een steengoede ploeg, meer nog het was de beste ploeg waartegen wij al aantraden met verzorgd en aanvallend voetbal”, liet menig KSVO-supporter zich ontvallen na de match. “Doodjammer natuurlijk, want je koopt hier niets mee”, zuchtte T2 Tommy Careel. “Misschien waren we in die eindfase wat te voortvarend om na de 2-2 alsnog de winning-goal te scoren, maar dat is achteraf allemaal van geen tel. Feit is dat we tegen een topploeg weer eens bewezen hebben dat we niet toevallig zo hoog prijken. Geef ons trouwens een Mezine en we winnen hier altijd, want wat die Fransman allemaal liet zien, torende ver boven het niveau van derde en tweede klasse,” besloot de hulptrainer.